müəllat — ə. yüksəklik, ucalıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sümüv(v) — ə. yüksəklik, alilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ucalıq — is. 1. Yüksəklik, hündürlük. Dağın ucalığı. Boyun ucalığı. Tavanın ucalığı. – Siz öləsiz, elədi, bax, odu, Hacı Namazalı özüdü, papağının ucalığı burdan da görsənir. C. M.. // Ətraf sahəyə nisbətən daha hündür olan sahə, yer; təpə. Ölçüsüz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ton — 1. <fr.> Metrik ölçü sistemdə 1000 kiloqrama bərabər çəki vahidi. 2. <yun. tonos – səsin yüksəldilməsi> 1. fiz. Havanın dövraşırı titrəyişindən ibarət olub onun yüksəklik dərəcəsini müəyyən edən səs. Yüksək ton. Aşağı ton. // Müəyyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irtifa’ — ə. 1) yüksəlmə, yuxarı çıxma; 2) tərəqqi etmə, inkişaf etmə; 3) yer üzündən və ya dəniz səthindən yüksəklik dərəcəsi, hündürlük … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəcd — ə. Ərəbistan yarımadasında hündür bir ərazinin adı olub, «yüksəklik, yüksək yer» mənasını verir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rüf’ət — ə. 1)yüksəklik, böyüklük; 2) yuxarı vəzifə, yüksək rütbə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hündürlük — is. 1. Hündür şeyin halı; ucalıq, yüksəklik. Divarın hündürlüyü. Ağacın hündürlüyü. 2. Rəqəmlərlə: bir şeyin yerdən, oturacaqdan, səthdən ən yüksək nöqtəsinə qədər olan məsafə. Evin hündürlüyü. Üçbucağın hündürlüyü. – Yüz addım keçdikdən sonra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irtihal — is. <ər.> köhn. 1. Yüksəlmə, yuxarı qalxma. 2. Tərəqqi etmə, inkişaf etmə. 3. Yüksəklik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ülviyyət — is. <ər.> tənt. Yüksəklik, alilik, ucalıq, ülvilik, müqəddəslik. Məcnunluq gözəldir! «Bu nədir?» – deyə; Hər cahil anlamaz bu ülviyyəti; Yazıq o kəsə ki, yoxdur bir şeyə; Nə sonsuz nifrəti, nə məhəbbəti! B. V.. // məc. tənt. Səma, göy.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
